नकळत डोळे पाणावले
दोन दिवसापासून थोडा त्रास होता
ताप, सर्दी आणि खोकल्याचा
मनात भीती ही होती कोरोनाची
सर्वत्र हाहाकार चालू होता कोरोनाचा
आकडे फुग्यासारखे फुगत होते
बरेचजण कोरोना पॉजिटिव्ह होत होते
माझ्या ही मनात तशी
शंकेची पाल जराशी चुकचुकली
म्हणूनच परिवारासह कोरोना टेस्ट केली
दोन दिवस रिपोर्टच्या प्रतीक्षेत गेले
सकाळी सकाळी फोनची घंटी वाजली
दवाखान्यातल्या बाईने हळूच आवाजात
माझ्या पत्नीचे नाव घेतलं आणि म्हणाली
ती पॉजिटिव्ह आली सेंटरला आणून सोडा
तसे आम्ही चार जणांनी टेस्ट दिला होता
म्हणून मी प्रश्न केला अजून कोण आहेत ?
त्यानंतर तिने माझ्या मुलाचा नाव घेतलं
वास्तविक मीच कोरोना पॉजिटिव्ह होतो
पण रिपोर्ट मध्ये मला सोडून हे दोघे आले
घरात सर्वत्र स्मशान शांतता पसरली
मी स्वतःला शिव्या शाप देऊ लागलो
माझं मी बाहेरच राहिलं असतो तर
ही वेळ घरच्यावर आली नसती
अशीच चूक सध्या प्रत्येकाकडून होत आहे
प्रत्येकजण घरात कोरोना वाहून नेत आहे
त्या दोघांना कोव्हीड सेंटरला सोडतांना
दोघांच्या डोळ्यात नकळत अश्रू पाणावले
जशी मुलगी लग्न होऊन सासरी जातांना
आई-बाबांचे डोळे भरून येतात
मित्रानो, कोरोना खूप वाईट आहे की नाही
पण त्यापेक्षा वाईट आहे ते म्हणजे
आपली माणसं आपल्यापासून
चौदा दिवस घर सोडून दूर राहणे
एक दिवस एका वर्षासारखा भासत होता
जिवंतपणीच मेल्याची कथा झाली होती
हा रोगच असा आहे साथ कोणी नसतात
याची रंगीत तालीम देत होता
- नासा येवतीकर, धर्माबाद
No comments:
Post a Comment