चारोळी
दुसऱ्याच्या यशात ज्यांना
स्वतःचा कमीपणा दिसतो
तोच यशस्वी होईल
जो असा विचार करतो
नकळत सारे घडत गेले
एकेक क्षण जुळत गेले
केली गोळा बेरीज सर्वांची
तेंव्हा फक्त आठवणी उरले
आम्हांला माहीत ही नव्हतं
काय चीज असते हे प्रेम
एकवेळ भेट काय झाली
जगण्याचा राहिला नाही नेम
आठवणीने भरून आहे
माझे हृदयाचे कपाट
कोणालाही नाही संधी
तुझाच असेल थाटमाट
संपली पहा महाशिवरात्री
आता वेध लागले होळीचे
आकर्षण निसर्गात असलेल्या
लाल पिवळ्या पळस फुलांचे
कविता
कोरोना
कोरोनाच्या विचाराने रात्रभर
त्याला झोप लागलीच नाही
नुसता खोकला लागला तरी
मन अस्वस्थ होऊन जाई
अनेक रोग आले गेले पण
कोण्या रोगाची नव्हती भीती
नुसतं कोरोनाचं नाव ऐकलं
तरी धडधड करतंय छाती
आपले हात वारंवार धुवून
वैयक्तिक स्वछता पाळू या
तोंडाला स्वच्छ रुमाल बांधून
कोरोना रोग टाळू या
कोरोना व्हायरसने मृत्यूची
भीती मनातून काढून टाकू
आलेल्या संकटाला तोंड देत
निरोगी सुखदायी जीवन जगू
नासा येवतीकर
No comments:
Post a Comment